„Dlaczego nikt mnie nie rozumie?”, „Wcale nie jestem taki jak mówisz”. Zdarza Ci się czasem tak myśleć lub mówić? Myślę, że tak. Mnie zdarzało się to często i zmusiło do zastanowienia się, czemu to robię. Dlaczego tak myślę o sobie albo z jakich powodów ludzie odbierają mnie tak, a nie inaczej. Szukając odpowiedzi znalazłem model, który wiele tłumaczy i może być dla Ciebie przydatny prywatnie i zawodowo. Ten model to
Okno Johari
który opisali i nazwali dwaj badacze z Uniwersytetu Kalifornijskiego – Joe Luft i Harry Ingham. Na marginesie Johari to pierwsze sylaby ich imion, a nie nazwa komiksu japońskiej mangi. Ale do rzeczy. Ci dwaj naukowcy oparli swoją teorię na założeniu, że każdy z nas zna kolory tworzące jego osobowość ale ma też odcienie, które pozostają dla niego nieznane i nieświadome. Wynikiem tego założenia jest podział naszej świadomości na cztery obszary, nazwijmy je szybami, które wstawiamy tworząc nasze okno.
Pierwsza z nich to „arena”. Tworzą ją wszystkie te informacje, które wiesz o sobie i dzielisz się nimi z innymi aby też je poznali. Jeśli jesteś otwarty i pewny siebie, to ten obszar będzie u Ciebie dominował.
Ale są też rzeczy, którymi nie chcesz się dzielić. Ty o nich wiesz, ale inni wokół Ciebie nie. Jeśli jest dużo taki spraw to Twoja szyba o nazwie „fasada”, może być całkiem spora. Co się za nią znajduje? Może Twoje lęki i obawy ale może marzenia i plany? Jeśli ten obszar jest u Ciebie duży, to możesz być odbierany jako niedostępny, skryty, a być może również sztuczny i niespójny. Dlaczego chciałbyś skrywać wiele rzeczy? Nie wiem. Ale może Ty to wiesz.
Masz w Twoim oknie też trzecią szybę – „ślepy punkt”. Znajdują się za nią wszystkie te rzeczy, które wiedzą o Tobie inni ale Ty sam nie jesteś ich świadomy. Na pewno są jakieś nawyki z których nawet nie zdajesz sobie sprawy, a może małe wady, które denerwują innych, ale Ty ich nie dostrzegasz? To właśnie one kryją się za tą szybą. Być może masz jednak też zdolności o które nawet się nie podejrzewasz, ale inni je dostrzegają. Także je znajdziesz w tym obszarze.
I na końcu ostatnie szyba tworząca Twoje okno – „czarna dziura”, obszar nieznany. To Twoje cechy, których nie tylko nie dostrzegają ludzie wokół Ciebie ale nawet Ty ich nie znasz. Może dlatego, że nie byłeś jeszcze w sytuacji w których by musiały się uaktywnić albo nie wszedłeś w rolę, do której były by potrzebne.
Jak teraz wykorzystasz wiedzę o Oknie Johari?
Możesz użyć ją do własnej autoprezentacji.
Zadbać aby Twoja „arena”, Twoje ja publiczne było świadome i odpowiednio duże tworząc oczekiwany wizerunek. Możesz zadbać o to, aby w Twoim zespole albo wśród Twoich bliskich szyba „ślepego punktu” była jak najmniejsza i ważnych rzeczy o innych się nie ukrywało. Możesz w końcu zadbać o to aby nie kryć się za „fasadą” w oknie Johari i pokazywać siebie innym.
Okno Johari daje wiele możliwości. Ale przede wszystkim daje świadomość, ile siebie chcesz pokazać, jak dużo wiesz o sobie i co o Tobie wiedzą inni. Co zrobisz z Tą wiedzą zależy już tylko od Ciebie.
